مهمترين مصوبات سازمان ملل درباره تسخير لانه جاسوسي
نوشته Øاضر Ùهرستي از مهمترين وقايع Ùˆ رويدادهاي مربوط به جمهوري اسلامي ايران در سازمان ملل متØد راجع به قضيه گروگانهاي آمريكايي است. 9 نوامبر 1979Ù€ شوراي امنيت بنا به تقاضاي ايالات متØدة آمريكا جلسة غيرعلني تشكيل داد. در پايان اين جلسه اعضاي شوراي امنيت به اتÙاق آرا بيانيه‌اي را تصويب نمودند كه در آن اعلام گرديد: «شورا قصد مداخله در امور داخلي هيچ كشوري را ندارد»، ولي موازين رÙتار بين‌المللي مصونيت ديپلماتها را ايجاب مي‌كند. در اين بيانيه «با Ù„Øني قوي» از دولت ايران خواسته شد تا گروگانهاي آمريكايي را آزاد نمايد. 13 نوامبر 1979 Ù€ وزير خارجة وقت جمهوري اسلامي ايران (ابوالØسن بني‌صدر) از شوراي امنيت تقاضاي تشكيل جلسه‌اي براي رسيدگي به «تهديد آمريكا به جنگ» نمود. 14 نوامبر 1979 Ù€ اعضاي شوراي امنيت به اتÙاق آرا با تقاضاي ايران براي تشكيل جلسة شوراي امنيت، به اين دليل كه هيچ پاسخي از ايران در ارتباط با تقاضاي مورخ 9 نوامبر 1979 درياÙت نداشته است، مخالÙت كردند. 27 نوامبر 1979 Ù€ شورا براي رسيدگي به قضية گروگانها تشكيل جلسه داد Ùˆ در خاتمه دبير كل سازمان ملل متØد از آمريكا Ùˆ ايران درخواست نمود كه از هر اقدامي كه به «شعله‌ور كردن» اوضاع منجر شود، خودداري كنند. 7 دسامبر 1979 Ù€ شوراي امنيت طي قطعنامه‌اي خواستار آزادي Ùوري گروگانها گرديد. 22 دسامبر 1979Ù€ آمريكا تقاضاي تشكيل اجلاس غيرعلني شوراي امنيت را نمود. 28 دسامبر 1979 Ù€ آمريكا قطعنامه‌اي را براي تØريم اقتصادي ايران در شوراي امنيت Ù…Ø·Ø±Ø Ø³Ø§Ø®Øª (S/13735)31 دسامبر 1979 Ù€ شوراي امنيت با 11 رأي مواÙÙ‚ قطعنامه‌اي را تصويب كرد كه در آن گروگان‌گيري Ù…Øكوم شده بود. در قطعنامة مزبور قيد شده بود كه اگر گروگانها تا تاريخ 7 ژانوية 1980 آزاد نشوند، شورا «اقدامات مؤثري» به عمل خواهد آورد. در جلسة مذكور نمايندة شوروي اعلام نمود كه وي از تقاضا براي آزادي گروگانها Øمايت مي‌كند، ولي موضع ايران تهديدي بر عليه ØµÙ„Ø Ù†ÙŠØ³Øª Ùˆ بنابراين برقراري تØريم با اصول منشور ملل متØد منطبق نمي‌باشد. 13 ژانوية 1980 Ù€ دربارة قطعنامة پيشنهادي آمريكا براي تØريم اقتصادي ايران در شوراي امنيت رأي‌گيري به عمل آمد Ùˆ شوروي با دادن رأي منÙÙŠØŒ آن را وتو كرد.
منبع: سازمان ملل متØد، مسئوليت ØÙظ ØµÙ„Ø Ùˆ امنيت بين‌المللي، ناصر ثقÙÙŠ عامري، دÙتر مطالعات سياسي Ùˆ بين‌المللي، 1370 ص 173 Ùˆ 174.